Στο σημερινό άρθρο, θα δούμε μερικές σημαντικές πληροφορίες για τη Γεωργιανή περίοδο και τα κοσμήματα αυτής. Θα απαντηθούν ερωτήματα που αφορούν τη διάρκεια της εποχής, το στυλ των κοσμημάτων που επικρατούσε, τι φορούσαν οι κύριοι και οι κυρίες τις διαφορετικές ώρες της ημέρας, ποιοί λίθοι ήταν οι επικρατέστεροι και πολλά ακόμη. Θα δούμε επίσης για τα πιο σημαντικά και χαρακτηριστικά κοσμήματα της εποχής εκείνης, που άφησαν ιστορία.
Η Γεωργιανή εποχή και τα κοσμήματά της
Η Γεωργιανή περίοδος που εκτείνεται από το 1714 μέχρι το 1837, πήρε το όνομά της από τους τέσσερις μονάρχες George του Αννόβερο του Ηνωμένου Βασιλείου. Αυτή η περίοδος, που περιλάμβανε το μεγαλύτερο μέρος του 18ου αιώνα και τις αρχές του 19ου, ήταν μια εποχή ραγδαίων παγκόσμιων αλλαγών κατά την οποία σημαντικά γεγονότα και άτομα μεταμόρφωσαν όλη την υφήλιο.
Ενώ η Γεωργιανή εποχή θεωρείται μια περίοδος της Βρετανικής ιστορίας, η Γεωργιανή αισθητική εμφανίστηκε σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική. Πριν από το 1700 είχαν γίνει προσπάθειες, μέσω κοινοβουλευτικής νομοθεσίας ή βασιλικών διαταγμάτων να οριοθετηθούν τα είδη ένδυσης και τα κοσμήματα που επιτρεπόταν να φορεθούν από τους πολίτες, με βάση την κοινωνική τους θέση και το εισόδημά τους. Κατά την Γεωργιανή περίοδο αυτοί οι νόμοι συχνά αγνοούταν μέχρι που εξαφανίστηκαν. Ως αποτέλεσμα, τα κοσμήματα δεν ανήκαν πλέον μόνο στην αριστοκρατία, αλλά έγιναν ευρύτερα διαθέσιμα και στην μεσαία τάξη, στην οποία η ανεπτυγμένη διάθεση για κοινωνικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες, δημιούργησε μεγάλη ζήτηση για κοσμήματα.
Το 1770 είναι η εποχή των αντρών “Macaroni” με τα στενά κοστούμια με έντονα χρώματα, τα ψηλοτάκουνα κόκκινα παπούτσια και τις εντυπωσιακές διαμαντένιες αγκράφες και κουμπιά. Περίπου από το 1795 μέχρι το 1799 εμφανίστηκαν τα ζευγάρια με τους κυρίους “incroyable” και τις κυρίες “merveilleuse”. Εκείνοι εξέφραζαν με το στυλ τους την υψηλή μόδα της Παριζιάνικης αριστοκρατίας, που περιλάμβανε σακάκι με μεγάλα πέτα, εντυπωσιακά καπέλα πάνω από φανταχτερά χτενίσματα, μπαστούνια και φουλάρια, αξεσουάρ τα οποία στόλιζαν με διαμάντια και κοσμήματα. Το 1804 επιτεύχθηκε το πρώτο ταξίδι με τρένο, οπότε κατά την Γεωργιανή εποχή ο κόσμος ταξίδευε συχνά και σε χώρες του εξωτερικού και ως εκ τούτου η τοπική μόδα επηρεαζόταν εύκολα από εκείνη άλλων χωρών.
Τα κράματα του χρυσού της Γεωργιανής εποχής ήταν 18 καρατίων και άνω, και κάθε δημιουργία ήταν εξ ολοκλήρου χειροποίητη. Το 1750 εφευρέθηκε η πρέσα ελασμάτων οπότε η κατασκευή ομοιόμορφων φύλλων από ασήμι και χρυσό βελτίωσε την εμφάνιση των κοσμημάτων, αλλά και επιτάχυνε την διαδικασία κατασκευής.
Στυλ κοσμημάτων στη Γεωργιανή εποχή
Το στυλ των κοσμημάτων που φορούσαν άνδρες και γυναίκες, καθοριζόταν από την ώρα της ημέρας κατά την οποία έπρεπε να φορεθούν. Τις πρωινές ώρες, οι κυρίες φορούσαν αλυσιδωτά περιδέραια, ή αλυσίδες με κρεμαστά ωρολόγια, καρφίτσες, μικρά δαχτυλίδια με χρωματιστούς λίθους, σετ από βραχιόλια που φορούσαν σε ζευγάρια όπως συνηθιζόταν για αιώνες, και σκουλαρίκια είτε κολλητά είτε κρεμαστά.
Σημαντικό πρωινό κόσμημα ήταν και το chatelaine, ένα διακοσμητικό άγκιστρο ζώνης από χρυσό ή ασήμι, με μια σειρά αλυσίδες από τις οποίες κρεμόταν όλα τα απαραίτητα αντικείμενα για την καθημερινή ζωή. Οι μακριές αλυσίδες φοριόταν πολύ, και κατασκευαζόταν με διάφορες τεχνικές και σε πολλά σχήματα. Στην Γαλλία, το colliere d’esclavage ήταν πολύ στην μόδα, με πολλές αλυσίδες που συνδεόταν με κεντρικές πλάκες και με το σταδιακά αυξανόμενο μήκος του στόλιζε το μπούστο των κυριών. Οι κύριοι επέλεγαν πόρπες με διαμάντια και πολύτιμους λίθους, αλλά και εξίσου λαμπερά κουμπιά στα ρούχα και στα παπούτσια τους.
Οι πολύτιμοι λίθοι είχαν την τιμητική τους
Οι πολύτιμοι λίθοι που χρησιμοποιούταν στα πρωινά κοσμήματα ήταν ο γρανάτης, το τοπάζι, το σμαράγδι και το ρουμπίνι. Επίσης βιογενή υλικά όπως το κοράλλι, το κεχριμπάρι, το ελεφαντόδοντο και τα μαργαριτάρια επιλεγόταν συχνά, μαζί με τυρκουάζ, αχάτες και χαρακτά καμέο σε χαλκηδόνιο και όστρακο.
Το βράδυ, τα rose cut και τα old mine cut διαμάντια ήταν άφθονα. Σημαντικό βραδινό κόσμημα ήταν το διαμαντένιο rivière, μια σειρά από εντυπωσιακά διαμάντια που έλαμπε γύρω από τον λαιμό των κυριών. Η τεχνική καρφώματος πολύτιμων λίθων a-jour είχε ήδη αναπτυχθεί, αλλά δεν παρατηρείται στα Γεωργιανά κοσμήματα. Αντιθέτως, οι κοσμηματοποιοί προτιμούν την χρήση μεμβράνης/καθρέφτη και κλειστής πλάτης έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα πιο αστραφτερό αποτέλεσμα με τα διαμάντια που έλαμπαν υπό το φως των κεριών.
Σημαντικό κόσμημα της εποχής ήταν και τα πλούσια σετ (parure) τα οποία περιλάμβαναν έως και 16 κομμάτια, όλα ταιριαστά, με ένα συνεκτικό θέμα και ασορτί πολύτιμους λίθους.
Περιδέραια της Γεωργιανής εποχής
Τα περιδέραια, στην αρχή της Γεωργιανής περιόδου ήταν choker, όμως σταδιακά εξελίχθηκαν σε μεγάλους και λαμπερούς καταρράκτες πολύτιμων λίθων για να τονίζουν το ολοένα αυξανόμενο ντεκολτέ των ρούχων. Οι κομμώσεις της εποχής επέτρεπαν στις γυναίκες να φορούν σκουλαρίκια και ένα από τα προτιμώμενα βραδινά στυλ ήταν το girandole που είχε ένα κεντρικό μοτίφ συχνά σε σχήμα φιόγκου από τον οποίο κρεμόταν δύο μικρές και μία μεγαλύτερη διαμαντένια σταγόνα. Αργότερα αυτό εξελίχθηκε στο pendeloque που αποτελούταν από ένα στρογγυλό μοτίφ με φιόγκο και μια ασορτί μεγαλύτερη κρεμαστή σταγόνα. Τα περισσότερα σκουλαρίκια κρεμόταν από τον λοβό του αυτιού με συρμάτινο γάντζο, ενώ το 1773 δημιουργήθηκαν τα πρώτα κουμπωτά ή βιδωτά σκουλαρίκια για μη τρυπημένα αυτιά.
Καρφίτσες, δαχτυλίδια και άλλα κοσμήματα
Οι καρφίτσες της Γεωργιανής εποχής είχαν συνήθως σχέδιο λουλουδιών και μια εντυπωσιακή τεχνοτροπία ήταν η en-tremblant που επέτρεπε σε κομμάτια του κοσμήματος να κινούνται ελαφρά με την κίνηση του σώματος. Συχνά οι καρφίτσες είχαν κρυφούς κρίκους στην πίσω τους πλευρά οπότε μπορούσαν να φορεθούν και σαν μενταγιόν περνώντας τες σε αλυσίδα.
Τα δαχτυλίδια ήταν συχνά διακοσμημένα με έναν μεγάλο κεντρικό λίθο περιτριγυρισμένο από μικρότερα διαμάντια σε στυλ ροζέτας, σε διάφορα σχήματα και χρώματα.
Τιάρες, χτενάκια, κορώνες, διαδήματα και bandeau με διαμάντια και άλλους πολύτιμους λίθους φοριόταν συχνά για να στολίσουν τις περίτεχνες κομμώσεις της εποχής. Επίσης, ένα αξεσουάρ κεφαλιού της μόδας ήταν το aigrette, που περιλαμβάνει φτερά και μεταλλικά στοιχεία με λαμπερούς πολύτιμους λίθους.
Στην Γεωργιανή εποχή γεννούνται και τα αισθηματικά κοσμήματα, φυλαχτά σε σχήμα ματιού και μενταγιόν που φοριόταν ή χαριζόταν ως δείγμα αγάπης και ανάμνησης. Τα κοσμήματα που σχεδιάστηκαν για να διαθέτουν πλεγμένα μαλλιά ενός παιδιού ήταν ένα πολύτιμο αναμνηστικό για μια μητέρα. Οι γυναίκες χρησιμοποιούσαν τα δικά τους μαλλιά για να δημιουργήσουν αναμνηστικά για τα παιδιά τους, τους συζύγους και τους εραστές, ενώ τα κοσμήματα από μαλλιά έφτασαν στο αποκορύφωμά τους κοντά στο τέλος της γεωργιανής εποχής. Συχνά, τα αισθηματικά κοσμήματα είχαν τα πλεγμένα μαλλιά στο φόντο και από επάνω στολιζόταν με σκαλιστούς άχρωμους χαλαζίες, διαμάντια και μαργαριτάρια.
